Η μάχη του Πέτα πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1822 ανάμεσα στους Έλληνες του Μπότσαρη και του Μαυροκαρδάτου εναντίον των Τούρκων του Ομέρ Βρυώνη, στο Πέτα στην Άρτα.
Οι Σουλιώτες μετά τις νίκες τους εναντίον του Χουρσίτ Πασά ζήτησαν τη βοήθεια του Μαυροκορδάτου και του Μπότσαρη. Στο μεταξύ, ο νέος πασάς της Ηπείρου, ο Ομέρ Βρυώνης, θελήσε να βάλει ένα τέλος στην Ελληνική Επανάσταση στην Ήπειρο.
Ο Μαυροκορδάτος πού ήταν πρόεδρος του Εκτελεστικού "ήρχισε τον ανταγωνισμό προς τον Δ.Υψηλάντη,τον οποίον ήθελε να υπερτερήση και ως στρατιωτικόν". Στις 22 του Ιούνη ο "στρατάρχης" Μαυροκορδάτος και 3 χιλιάδες άνδρες έφθασαν στο Κομπότι . Ανάμεσα τους και το τάγμα του ταχτικού στρατού με 560 άνδρες ,οι 93 απ" αυτούς - Φιλέλληνες. Στις 23 του Ιούνη βγήκαν οι τούρκοι απο την Άρτα , αλλά οί έλληνες και οι ξένοι πολέμησαν πεισματικά και τους πυσωγύρισαν. Ξεχώρισε για την παλικαριά του ο Γερμανός στρατηγός Νόρμαν.
Ο στρατάρχης Μαυροκορδάτος έστειλε 1200 άνδρες με τον Μπότσαρη να πάνε να βοηθήσουν τους Σουλιώτες. Οι υπόλοιποι 1500 προχώρησαν προς την Άρτα, πιάνοντας το χωριό Πέτα μα ο Μαυροκορδάτος δεν ήτανε μαζί τους. Ο Ομέρ Βρυώνης συνάντησε το ολιγάριθμο στράτευμα του Μπότσαρη στην Πλάκα, στις 29 Ιουνίου. Οι Οθωμανοί νίκησαν,το στράτευμα του Μπότσαρη σμπαραλιάστηκε, ο Μπότσαρης γύρισε πίσω στο Πέτα μονάχα με 30 παλικάρια.
Στις 4 Ιουλίου ο Ρεσίτ πασάς ή Κιουταχής, καθώς καταγόταν από την Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας, με 7.000 - 8.000 Οθωμανούς στρατιώτες εκστράτευσε από την Άρτα εναντίον του επαναστατημένου Μεσολογγίου με αποτέλεσμα την μάχη του Πέτα. Το τάγμα του τακτικού στρατού πολέμησε παληκαρίσια. Από τους 93 Φιλέλληνες (οι οποίοι αποτελούσαν τους αξιωματικούς του ολιγάριθμου τακτικού στρατού) μονάχα οι 25 διέφυγαν τον θάνατο. Ανάμεσα στούς νεκρούς και ο διοικητής του τακτικού στρατεύματος συνταγματάρχης Πιέτρο Ταρέλλα. Ο βαριά πληγωμένος στρατηγός Νόρμαν είπε στον Μαυροκορδάτο: «πρίγκηπα, όλα τα χάσαμε, εκτός από την τιμή».
Μετά τη μάχη ο Μπότσαρης, με τα απομεινάρια του εκστρατευτικού σώματος υποχώρησε στο Μεσολόγγι μαζί με τον Μαυροκορδάτο εγκαταλείποντας τους Σουλιώτες στην τύχη τους. Στις 2 του Σεπτέμβρη 750 Σουλιώτες και γυναικόπαιδα αποχαιρέταγαν για ύστατη φορά το Σούλι.
Οι απώλειες της ελληνικής πλευράς στο Πέτα ήταν πολύ βαρύτερες σε σχέση με κάθε άλλη μάχη κατά τα τρία πρώτα χρόνια της επανάστασης. Οι Φιλέλληνες αξιωματικοί θέλησαν να αποδώσουν την ήττα τους στην φυγή των άτακτων ελληνικών ομάδων από το πεδίο της μάχης, κάτι που επέτρεψε στην Τουρκική πλευρά να περικυκλώσουν τις δύο τακτικές μονάδες που είχαν παραμείνει παρατεταγμένες στις θέσεις τους, δηλαδή το Τάγμα των Φιλελλήνων και το Σύνταγμα Ταρέλα. Το κύριο αίτιο της ήττας τους ήταν ο συνδυασμός στην επιχείρηση δύο τακτικά ασυμβίβαστων στρατευμάτων σε μια ενιαία διάταξη μάχης: τα δύο τακτικά ασυμβίβαστα στρατεύματα ήταν οι άτακτες ελληνικές μονάδες από την μια και το Τάγμα των Φιλελλήνων και το Σύνταγμα Ταρέλα από την άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου