Ο βομβαρδισμός του Λονδίνου από τις ναζιστικές δυνάμεις

Από τις 7 Σεπτεμβρίου του 1940 μέχρι τις 10 Μαΐου του επόμενου έτους οι ναζιστικές δυνάμεις της Γερμανίας βομβαρδίζουν μεγάλες πόλεις της Μεγάλης Βρετανίας. Αποκορύφωμα η βραδιά της 29ης Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια της οποίας η γερμανική πολεμική αεροπορία ρίχνει 10.000 βόμβες στο Λονδίνο, με τραγικό απολογισμό 3.000 νεκρούς πολίτες.


Με επίσημο στόχο την αποδυνάμωση του ηθικού του Βρετανικού λαού έτσι ώστε να παραδοθούν στις γερμανικές δυνάμεις και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επίθεσης της Βρετανίας σε εδάφη που είχε κατακτήσει ο ναζιστικός στρατός, οι αεροπορικές αυτές, όμως, επιθέσεις δεν οδήγησαν τους βρετανούς σε παράδοση. Αντιθέτως, από ένα σημείο και πέρα κάθε κίνδυνος βρετανικής αντεπίθεσης φαινόταν να είχε ξεπεραστεί, με αποτέλεσμα από τα μέσα του 1941 ο Χίτλερ να στρέψει την προσοχή του προς ανατολάς, περιορίζοντας σημαντικά τις επιθέσεις αυτές.


Η βρετανική, όμως πρωτεύουσα, όπως δείχνει το παρακάτω βίντεο-ντοκουμέντο είχε ήδη καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό. Οι βόμβες τις οποίες έριξαν τα ναζιστικά αεροσκάφη όχι μόνο κατέστρεψαν σε μεγάλο βαθμό την πόλη, αλλά και προκάλεσαν αυτό που στη συνέχεια έγινε γνωστό ως τη «δεύτερη μεγάλη φωτιά του Λονδίνου», ισοπεδώνοντας την πόλη.





Πρόκειται για ένα βιντεάκι το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας μόλις πριν από λίγες ημέρες, καθώς βρισκόταν κρυμμένο και σχεδόν ξεχασμένο στη σοφίτα δημάρχου του Λονδίνου την περίοδο του βομβαρδισμού της πόλης από τους ναζί τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εδώ και περίπου 70 χρόνια.

Το ερασιτεχνικό φιλμ συνολικής διάρκειας περίπου 20 λεπτών περιέχει έγχρωμες εικόνες από μερικά χαρακτηριστικά τοπία της βρετανικής πρωτεύουσας, τα οποία είχαν βομβαρδιστεί μεταξύ της 7ης Σεπτεμβρίου 1940 και της 10ης Μαΐου 1941.



 Μετά τον πόλεμο, λοιπόν, ο δήμαρχος της περιοχής Marylebone του Λονδίνου, Alfred Coucher, αποθήκευσε διάφορα φιλμ από εκείνη την περίοδο στην σοφίτα του σπιτιού του, όπου ανακαλύφθηκαν προσφάτως από την οικογένειά του.


Σημειώνεται ότι πέρα από τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι βρετανικές δυνάμεις να βελτιώσουν την άμυνά τους ενάντια στις αεροπορικές επιθέσεις και τους βομβαρδισμούς, και οι ίδιοι οι κάτοικοι της βρετανικής πρωτεύουσας κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να προστατεύσουν την πόλη τους. Όσοι από αυτούς δεν μπορούσαν ή δεν επιθυμούσαν να καταταγούν στο στρατό κατετάγησαν στην εθνοφρουρά, την ειδική ομάδα για προστασία από αεροπορικές επιθέσεις και την εθελοντική πυροσβεστική υπηρεσία.


Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής των βομβαρδισμών τα υπόγεια καταφύγια που ήταν διαθέσιμα στους κατοίκους του Λονδίνου ήταν ελάχιστα. Μετά από πιέσεις ο αριθμός τους αυξήθηκε στα 80, με τη δυνατότητα να «φιλοξενήσουν» προσωρινά περίπου 177.000 άτομα.




ΠΗΓΗ