Οι Πετσενέγκοι ήταν Ασιατικός νομαδικός λαός που στη διάρκεια του 9ου αιώνα εγκαταστάθηκε στις νότιες ρωσικές και ουκρανικές στέπες, κατά μήκος της βόρειας ακτής του Εύξεινου Πόντου, και κατά το 10ο αιώνα κατέλαβε την περιοχή βόρεια του Δούναβη. Για διάστημα δύο αιώνων οι Πετσενέγοι εξελίχθηκαν σε έναν από τους πλέον υπολογίσιμους για τη βυζαντινή εξωτερική πολιτική βόρειους γείτονες της αυτοκρατορίας. Κατά τον 11ο αιώνα οι σχέσεις τους με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν γενικά εχθρικές και αποτελούσαν τον πλέον επικίνδυνο αντίπαλό της στο βορρά, κατάσταση που διατηρήθηκε μέχρι να χαθούν από το ιστορικό προσκήνιο στις αρχές του 12ου αιώνα.
Το 1091 μ.Χ λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη διεξάγεται η μάχη στο Λεβούνιο. Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Α' ο Κομνηνός στρατολογώντας 50.000 Έλληνες από την Θράκη, την Μακεδονία ,την Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τα νησιά του Β.Αιγαίου , πληρώνοντας 5000 Δυτικούς Μισθοφόρους και με την βοήθεια 40.000 Κουμάνων (πρόκειται για μια ιδιόμορφη κοινοπολιτεία ευρω-ασιατικών νομαδικών και ημινομαδικών φύλων που είχαν φήμη ικανών πολεμιστών οι οποίοι ήταν εύστοχοι με βέλη) νικά του Πετσενέγκους που αριθμούσαν 110.000 πολεμιστές και τους εξαφανίζει από την ιστορία.
Μετά το τέλος της μάχης 100.000 Πετσενέγκοι κείτονταν νεκροί ενώ οι απώλειες για το αυτοκρατορικό στρατό ήταν 12.500 άνδρες και των Κουμάνων 6.500. Η μάχη στο Λεβούνιο ήταν η αρχή του τέλους για τους Πετσενέγκους. Η νίκη των Βυζαντινών και ολοκληρωτική ήττα των Πετσενέγκων σταμάτησε οριστικά τις επιδρομές τους και τα σχέδια του Τούρκου εμίρη της Σμύρνης, Τζαχά ο οποίος το 1090 είχε συνεργαστεί με τους Πετσενέγκους με απότερο σκοπό την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης με την βοήθειά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου